Yorumsuzdu şiirler

Yanaðýný okþadým resmin tebessümle yüzüme güldü
Masum bakýþlarýna baktým þakýyan deðil
Yalnýzlýðý yaþayan gözlerin gül’dü

Cümlelerime sýðmadýn masumca hayalimde taþtýn
Düþlerde saklýydýn kim bilir
Hangi dikeninle dalaþtýn

Ýçinde volkan gibi küllenmeye tutuþmuþ yanýk bir sevda
Belki uzaðýnda derlendi durdu
Hiçbir sevgi masum deðil ki
Mutlak olan sevginin daðarcýðýnda
Mutsuzluðunu yoðurdu

Yorumsuzdu þiirler aðlýyordu sevgiden yoksun
Sen yoksan þiir yok artýk! Kurduðun hecelerde
Olmayan varlýðýmý unuttun

Dolanýrken sahilde
Kýpýrdanýyordu maziden kalan son cümle
Sana ne der gibiydi
"içindeki " Solan yapraklarý savurdun

Zaman ne çabuk geçmiþti sadece hayalde kaldý siluet’in
Yetim kalan duygularým gözünde harabe
Hadi söyle! Gücün yetti mi
Hangi birini terk ettin

Þiir yazmayacaktým dayanamadým masa’ma çöktü
Arka planýmda hayalet! Bir resmin göründü
Aldý derinlerine götürdü
Ýçinde sadece sen yoktun

Buna þiir denirse yazdým seni iþte
Mazide kalan söyleþilerim artýk serzeniþte
Toparlanmalý artýk zaman kýsalmak üzere
Senden sana göçme zamaný
Unutma beni yüreðim ne vaz geçtim
Nede senden gayrý yar tuttum.



2011.Eylül.21

Sosyal Medyada Paylaşın: