Bugün yine karmakarýþýk oldu günüm; öðleden önce öðleden sonra,
Bir de öðlen arasý var ki anlatýlmasý gereken asýl kesintimiz orada,
Kuyruklar, vezneler... vs. ayrýca kedilerle köpekler de var elbette,
Hepsi geride kaldý, þimdi olmasý gerçek gereken ocaðýn üzerinde...
Bana kalsa gelirken yine baþka alemlere dalar giderdim ama nedense,
Bugün iyi günümdeyim, tatlýlarla dondurmalar hala kendi yerlerinde,
Ben evdekine mahkum oldum ama olsun, saðlýklý olmak ve sürdürmek,
Sonrasýnda da asýrlýk çýnar olarak hayatýn cilveleriyle devam etmek...
Daha sürerdi bu tarif bende, kendimi kendimden korumak gerekiyor,
Yoksa her baþlayan cümle benzerleriyle birlikte bende çoðalýp gidiyor,
Kitapla sýnýrlanacak gibi deðil, bir çaðlayan var içimde, susmak bilmeyen,
Sýnýrlarýný kendimle tutuyorum, fayda etmez ona dýþarýdan gelen etkiler...
Bugün yine coþtum kendi içimde, az gittim uz gittim ve sonunda yine,
Kendi gerçeðimle yüzleþir oldum bizim her zamanki koltuðun üzerinde,
O da fena deðil, daha onmaz yaralar var, açýlýrsa kapalý kutu baþlayacak,
Herkes kendi yerinde kalsýn, bizde olmayanlar için asla kapý açýlmayacak...
Ben buradayým, kimliðim burada, gelmiþ geçmiþ bütün acýlarým da yanýmda,
Onlar susmayacak yine, eðer baþlayacak olursam ben de bilinmez tarafýmla,
O bana anlatýr ben ona, bitmez bir çaðlayanýn içinde coþuyoruz birlikteyken,
O benimle gider ben ona kalýrým, arkasýndan olacaklar da yine bizimleyken...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.