Etrafýmýza bakýnca görürüz hepsini ama gönül gözümüz,
Kapalýysa boþa bakarýz, oysa inceliklerde gizlidir özümüz,
Görebilenlerdeysek kendimize bakmamýz yeterlidir aslýnda,
Oradadýr kainatýn özeti, bir dünya saklarýz vücudumuzda...
Rabb’in bize sunduklarýnýn tamamýný keþfedebilmiþ deðiliz,
Kýyamet denilen gerçeðe onun tamamlanmasýyla ulaþacaðýz,
Diyebiliriz ama bu da gizemli dünyanýn içinde saklýdýr, bizde,
Onu görebilecek yetenek vardýr belki, mesele onu görmekte...
Yaþantýmýzla Rabb’in bize sunduklarýný taklit etmekteyizdir,
Ona yaklaþabildiðimizce kendimiz olmayý hak etmekteyizdir,
Yerdeki bir karýnca da ayný þekilde yuvalarýný kurmaktadýr,
Adýný bilemediðimiz pek çok canlý benzerlikle yaþamaktadýr...
Ýnsan bu, kuþ misali diyerek uzayda keþiflere de baþladýk,
Belki görmeyi hak ettiklerimizin milyonda birine ulaþamadýk,
Onu baþardýðýmýzda gerçeðe ulaþacaktýr bilincimiz belki de,
Baþarabilecek yetenek tamamlanmamýþtýr belki bilincimizde...
Her ne durumdaysak bilmekteyiz ki bütünün küçük parçasýyýz,
Ona yetiþebilme kaygýsýyla geliþtik, ilerlemeye çalýþtý dünyamýz,
Her canlýda kendi çapýnda benzer mücadele vardýr, aslýna rücu,
Gerçek anlamda yapýlmak istenilendir, böyle oluþtu beþ duyu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.