MÜEBBET
Bu gün yine , boþluðu kucakladý kollarým
Sen nerdesin can yoldaþým, nerdesin
Bilirmisin hasretinden prangalar eskidi
Hadi, çýk gel desem, diyemiyorum.
Ah zalim kader býrakmadý peþimi
Hasretine nasýl dayanýr bu kalp
Yoksa ben mi meçhule çekiyorum küreklerimi?
Ya büyük bir dalga vurursa beni karaya
Ne kadar direnir bilmem bu kalbim
Bari gözlerini bana býrakýp gitseydin
Onlara her baktýðýmda
Ýçim titrerdi,
Ve ,
Kalbimin derinliklerinde saklardým
Kimseler koparmasýn almasýn diye
Daha fazlasýna hakkým yok
Biliyorum müebbetten kurtulamaz
Tabular törelerdir tutsaklýðýnýn nedeni
Kendisi için yaþamak yoktur törelerde ,yazýk
Tek bir söz, yetmelidir boyun eðmeye
Ben yinede yeþerteceðim aþkýmýzý
Umut fakirin ekmeði demiþler bilirsin
Her gün,
Umut toplayacaðým gönül bahçemden.
22/6/2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.