Ömrün Fecridir Şimdi Bu Vakit

Taþan cemreler
Kuytusundan kabaramasýn ,
Derinleri ok olup delen gözlerinin
Darýlma ki yarýnlara sýmsýký kucaklasýn…

Dolmuþ saðanaklar tutsak topraðýnda,
Taþacaktý elbet
Ve kusacaktý içindeki isyanlarý.
Ürkme!
Sensin o…


Hükmü kalmayacak bu günlerin gülümsemesini,
Kondur kývrýmýna dudaðýnýn.
Ýnsan denen nankör gör
Ne kadar kör.

Kokusu nemli,
Yakar misk-i amberin þevki raks ederek eteklerinde.
Bin bir ezgi çýðýrýr ,
Yaþanmamýþ o en güzel mevsiminde açarak kollarýný.


Ömrün fecridir þimdi bu vakit,
Her gün kucaklanýp
Yarýnlarla sarýlacak kanayan yaralar…


Bir rayihadýr yegâne yadigâr saklý baharlarýmdan.
Hayal meyal hissedilen
Yumuk gözlerimin derininde,
Ve inadýna tebessüm kondurur yüzüme,
Deðiþerek ayný kalmanýn
Tadý dimaðýmda…



Canan Korkmaz




Sosyal Medyada Paylaşın: