Zikzaklar çizerek rüzðar önünde,
Ayrýlýp taptaze,yanar yapraklar.
Bir ömür bitiþin son nefesinde,
Yudumlar hasreti,kanar yapraklar.
Yardan ayrýlýþtýr baharýn sonu,
Ýçinde eritir sessizce aðlar.
Ýncitmeyin rüzðar,üzmeyin onu
Sevgiyi her daim, sýnar yapraklar.
Ne çare ki artýk mevsim deðiþir,
Bak boran çýkacak kararýr daðlar.
Göçen kuþlar benle yolda geçiþir,
Az ötesi kýþtýr,donar yapraklar.
Çöpçüler süpürür binbir hýþýmla,
Kaldýrýp yurdundan söküp atarlar.
Onur savaþýnda þu dik baþýyla,
En yüksek zirveye,konar yapraklar.
Zehirden acýyý, banar yapraklar.
Ýsmail Süklüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.