Sevmek ustası

Sardým yolu dumanýma

Sigaram avucumda

Bir kalabalýk, bir cümbüþ

Barlardan birinin kenarýnda

Öyle duvarýn dibinde bir ayyaþ

Baðýrýp çaðýrýyor avaz, avaz

Belli uzun zaman olmuþ

Sesi nareke gibi çýkýyor

Önce dövdüler sandým, acýdým

Baktým ayakta duracak haliyok

Attým elimdeki sigarayý

Yaklaþmak tehlikeliydi ateþle

Elleri, yüzü kir pas içinde

Saçlarý, yýkanmadýðýndan parlak

Býyýklarý aðzýna giriyordu ve

Beyaz lekeler vardý dudaklarýnda

Çürümüþ peynir gibi kokuyordu

Bu keskin koku belliki onu koruyordu

Yaklaþtýðýmý fark edince dikti gözlerini

Sigara isteyecek yada para dilenecekti

Arkasýndaki duvara yaslanmasa

Kendini yalnýz hissedecekti belki

Sustu, ona baktýðýmý anlamýþtý

Deðiþmeyen gözlerinde bir gülümseme

Rahatsýz olmanýn ötesinde

Biri farkýna varmýþtý

Galiba istediðini de almýþtý

Bu bir hak doðuruyordu kafasýnda

Artýk benimle tanýþmýþtý

Aniden tuttu kolumdan

Sýkýca tuttu ve baktý gözlerimin içine

Dik, dik baktý öyle uzun bir süre

Sanki onun bu durumundan

Ben sorumluymuþum gibi

Kolumu bir daha býrakmayacakmýþ gibi

Gidersem eðer ihanet edermiþim gibi

Eski bir tanýdýðýma rastlamýþým gibi yani

Öylece sustum, kala kaldým bende

Elleri takýldý bir ara gözlerime

Kapkara elleri ve týrnaklarý var

Kim bilir daha ne pis þeyleri tuttu böyle

Ve her tuttuðunu kopararak aldý

Bu sebeple, hayat ona nasýl davrandýysa

O da öyle suçladý beni, kimbilir

Ulan dedi görüyormusun

Kimse sevmedi beni bu hayatta

Hiç kimse sevmedi

Býraksam sende gidersin þimdi

Nefesi midemi bulandýrdý

Yüzümdeki ekþimeyi gördü ama

Umurunda bile olmadý

Bak þunlara, bunun gibi kaç tanesi

Böyle kaç Ýstanbul efendisi geçiyor

Ben bile býraktým artýk saymayý

Beni günde kaç kiþi sayýyor

Aha da þuracýkta geberip gitsem

Bu her gün iþe gidenler var ya

En çok onlar sevinir, niye biliyormusun

Onlar gibi düzgün bir iþim yok diye

Akþam beni onlar gibi sevecek

Bir bekleyenim yok diye

Ah ulan ah, beni de bir seven olsa

Böylemi olurdum ben, ama yok iþte

Bir seven olsa var ya, bir tane

Ona her þeyi mi verirdim ben

Çektim kolumu hýzlýca, sinirlendim

Ýçimden itip düþürmek geçti önce ama

Vazgeçtim, daha sert bir þey istedim

Ne verebilirsin ki, seni sevecek birine

Sen ne verebilirsinki diye baðýrdým

Yüzünde sinir bozucu bir gülümseme daha

Rahatsýz olmanýn ötesinde, biri onu anlamýþtý

Galiba istediðini yine almýþtý

Sen ne bencil, ne çýkarcý þeysin

Sen bir insaný sevebilirmisin, mesela

Seni sevmesini beklemeden

Ondan bir þey istemeden örneðin

Hatta belki hiç görmeden onu

Sevemezsin, kendinden baþka kimseyi

Sevemezsin, neden biliyormusun

Sevmekte ustalýk ister, hüner ister

Aþk sevmekle baþlar, istemekle biter
Sosyal Medyada Paylaşın: