gecelere geçmeden
balkona sere serpe
çevirin yönünüzü
daðlardan aþaðý
yeþile bürünmüþ
bahara durmuþ yüzü
kimi kimsesi olan
kimsesize nasýl bakar
üzülüyorum gördükçe
karga sofrasýndan
çalýp çýrpacakmýþ gibi
de kimi kimsesi
yoksa
evi barký bahçesi
elinden tutaný
baþýný okþayaný
kahýrla dolmuþ özü
çiçeksiz kirlisinde
daðlardan aþaðý
suskun nedense
geceleri içine kapanýp
güne doluþunda