Garip Açınca

zavallý yüreðim sevince oldu
kýrmýzý incecik yorup saçýnca
içtiðim taslarda erince doldu
kasýmpatý pastel garip açýnca

gel der gibi gülüp çaðýrdý hani
budama dallardan baðýrdý seni
sessiz öfke durdu saðýrdý yani
akmýyorsa kastel garip açýnca

düþtüðü yeri sor nerdedir bilse
gidiþinden taný yardan deðilse
salkým söðüt daldan yere eðilse
çýrpmýyorsa kestel garip açýnca

suyunu veren yok bakaný nerde
topraðýnda yel yok akaný yerde
baþým uðratmadan yakaný derde
çarpmýyorsa üstel garip açýnca

ozan efem delin divane bulsam
arasam gizemde livane* olsam
yüreðini sevsem civana dolsam
aðzým tadýn pestel garip açýnca

*livane:Artvin’in eski adý