Serseri

Beyoðlu’ndayým
Iþýklar, dükkânlar cývýl, cývýl
Ýnsanlar pýrýl, pýrýl giyinmiþ
Baþka bir ülkede gibiyim

Süresiz bir bayram yeri gibi
Siyah Afrikalýlar var
Saat satýyor kimi, kimi de parfüm
Onlarýnda yüzleri gülüyor

Balýk pazarýna giriyorum
Kalabalýktan yürünmüyor
Kaldýrýmlar meyhane
Kafamda bin bir terane

Oturdum bir köþeye
Buz gibi bir bira içtim
Kendimi Paris’te düþündüm
Þu meþhur kafelerden birinde

Bende gülümsedim
Bir birayla Paris’e gittim geldim
Melanet rakýda dedim kendime
Beni hep yurt içi býrakýyor

Birden yaðmur baþladý
Herkes bir telaþ kaçýþýyor
Yaðmurdan kaçýlýr mý dedim
Attým kendimi caddenin ortasýna

Yürü babam tünele oradan Karaköy
Neden bilmem hep koyu gridir rengi
Ýstanbul kazan ben çelebi yürüyorum
Ýskelede balýk kokusu hatýrlatýyor

Ekmek arasý kaç aþk tükettiðimi
Ve kendime kýzýyorum
Vapura tek jetonluk bir yolcuyum
Ýyi ihtimal omzuma bir martýnýn sýçmasý

Bir biletlik neden arýyorum kendime
Ya da sýðýntý olabilmenin telaþý bu
Bilmek içimden gelmiyor susuyorum
Þehir beni kusuyor ben kendimi

Yaðmur içime iþliyor üþüyorum
Tüm tanýdýklarým bir küçük defterde
Kendimi telefon kulübesinde buluyorum
Gördüðüm tüm numaralarý çeviriyorum

Uzun, uzun çalýyor zilin sesi
Evet diyorum benim, nasýlsýn
Susuyor önce iyiyim diyor, iyiyim
Benim diyorum, tanýdýn mý beni

Biliyorum diyor, yine susuyor
Susma diyorum konuþ, bir þey söyle
Üþüyorum diyor çok ýslandým
Biliyorum yaðmur içine iþledi

Bir þey yapmalýsýn, hasta olacaksýn
Biliyorum diyor yine, üþüyorum
Eve gitmeliyim, ýsýtmalýyým kendimi
Peki diyorum, kapat telefonu

Çýkýyorum kulübeden eve doðru
Ayaklarým bildiðim istikamette
Gülümsüyorum her zamanki gibi
Ýnsan hiç yanlýþ numarada yaþarmý
Sosyal Medyada Paylaşın: