yakar ellerimi tutamam bu ateþi deler beynimi kerpiç gözleri nefretin
baðrýnda bir sevda emzirememiþ karlý daðlarý yalnýzlýðýn kar çiçekleri bin yýldýr kan çiçeklerine gebe
sular bulanýk mý bulanýk ölümlü bir ayaz türküsüne dadanmýþ kuþlar taþlar ufalanmak üzere ve aðýr saklayamaz utançlarýmýzý maðaralar .....maðaralar ...........maðaralar
bitmeyen bir kabusun habercisidir gece ýsýtacaðý da yoktur körüklenen ateþin yarý kuþkuyla tetiðe koþuþturan elleri ve yapýþtýrýlan bir boþluða uzanýr bir yerlere varamayan sessizliðimiz
bilirsin az da olsa zamanýn köþesinde bin buz daðý erir saatli bomba gibi sýralanmýþtýr daðlar sular daha neleri denizlere sürükler
bir yürek ýþýða açar kazara bile olsa belki de açmak zorunda kalýr...kim bilir bir doðru açý bir doðru renk bilinmeyen bir denklemin uzantýsýdýr
sen bilirsin kucak açmýþtýr hep koþan nehirlere denizler çelik zýrhlarý yýrtýldýðýnda nefretin
Fikret Þahin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Phoenix 57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.