Bir Dem Olurum Dört Mevsim...
Bir dem olurum KIÞ mevsimi
Çekilirim kabuðuma, sinerim
Kuytu köþelere
Dalýnda hiç yapraðý olmayan
Aðaçlar gibi...
Karlar yaðar üzerime
Üþürüm,üþürüm,üþürüm....
Bir dem olurum ÝLKBAHAR mevsimi
Yüreðim aþka koþar,çiçeklenirim,
Dallanýr budaklanýrým...
Dalýmda rengarenk çiçekler,arýlar, kuþlar,
Mutluyum, aþýðým, coþkun bir deniz gibiyim
Ýçim içime sýðmaz
Güneþ içimde doðmuþ sýcacýktýr...
Isýnýrým,ýsýnrým,ýsýnýrým...
Bir dem olurum YAZ mevsimi
Ýçimdeki aþkýn coþkusu, yaþama sevinci verir
Meyveye dururum bol hizmettir kârým,
Tüm insanlýða...
Dayanýrým sýcaðýn en þiddetlisine
Yanarým, yanarým, yanarým....
Bir dem olurum SONBAHAR
Yorgundur artýk naçiz bedenim
Meyveler toplanmýþ,hizmet dönemim durmuþ
Coþkum ve aþkým frenlenmiþtir
Dengeye girerim...
Sabýrdýr bu dönemim...
Dökülür geride kalan yapraklarým bir bir...
Hiç kalmamacasýna...
Ölüme imzadýr belkide
Bilemem...
Belkide dinlenmektir yeniden doðmak
Yeniden hayata neþvünema verebilmek için
Aðlarým,aðlarým,aðlarým...
Böyledir iþte hayatým, günüm, anlarým...
Razýyým Mevlamdan
Bilirim O’dur böyle isteyen
Okumak budur kâinatý...
Tüm evreni kendinde seyredebilmek,
Mevsimleri yürek ülkesinde
Yaþamak belkide....
ilahiaþk/Bezm-i Elest
Mihrican Ulupýnar
27 Kasým 2008
Saat 12.00
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mihrican Ulupınar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.