GÜNEŞİM DOĞMUYOR

þafak vakti söktüðünde kainat özlem ve sevinçle doðmaný ona aydýnlýk saçmaný beklerdi güller papatyalar dört gözle doðusunu... onalrýn yasam kaynaðýydýn gücü senden alýyordular ya geceleri yýldýzlar güneþi kýskanýrcasýna batmasý sabýrla beklerdi. ýsýgýný ondan alýyordu çünkü biliyordu ký ayýn varlýðýyla varlýk býluyordu iþte yar sen beným güneþim geceleride ay ýmdýn
bir fidandým yeþermedim dünyandan yýldýzýndým aydýnlanmadým semaandan güneþin ne benýi ýsýtýyor artýk nede ay ýn ýþýk saçýyor yýldýzýndým söndüm yar fidanýndým soldum yar HAKAN BARAN
Sosyal Medyada Paylaşın:

koca adam Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

SADAKAT GÜNEŞİM DOĞMUYOR hüzün yeli SEVGİDE SADAKAT SESSİZ ÇIĞLIK YİNE ÖZLEDİM sen gidince ACI VEDA