Akþam kasvetli düþer Göðceli’nin üstüne
Ayaða kalkmýþ mermer tabut kadar serindir
Kaçýnýlmaz bir sondan, bu korku, ürperti ne
Gizemli sessizlikte gece ölenlerindir
Herkes razý demek ki bir yatýmlýk yerinden
Ne gürültü, ne kavga, ne sýnýr ihlali var
Sessiz sükûnet dolar yüreklere derinden
Bencilliðin önünde yükselir koca duvar
Her mezarýn baþýnda kimliði taþýr taþlar
Hatýrlatýr toprakta huþu ile yataný
Arzu ile yerinden sana çevrilir baþlar
Mezarýný ziyaret ettiðinde ataný
Göðceli’nin içinde, mezar iki serviyi
Gölge eder kendine kýþý altýnda kýþlar
Her ziyaret hasreti sarmak iyiden iyi
Gördüm huzur doluydu gözlerdeki bakýþlar
Ey oðul! Göðceli’ye varalým gel seninle
Ýki dua deðil mi bizden istedikleri
Okþadýkça mermeri o sýmsýcak teninle
Ruhuna rahmet verir kalbin söyledikleri
Coþari bu bakýþlar gönül sýrrýndan ince
Her ýslanan kirpikte belki biraz ben varým
Bu topraðýn altýna yorgun kalbim girince
Ben de sizler gelirken böyle mutlu bakarým
17.09.2011/Samsun
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.