Ne bedeniyle geldi ne de sýcaklýðýyla
Yüreðiyle gönlüme sessizce aktý gitti
Yüzdeki güzelliði ruhta ki paklýðýyla
Beni hayallerimle yalnýz býraktý gitti
Bir melek gibi idi yüzde gülümsemesi
Gönlüme meltem gibi sýcak esti nefesi
Aþk feryadý sessizdi, duyulmuyordu sesi
O rüzgârda savrulan kuru yapraktý gitti
Bir rüya idi sanki tan yerinin sildiði
Duyulmadý gönlümden aþkýnýn eksildiði
Bir aþk ki iki gönül bir Tanrý’nýn bildiði
Bir yar ki kalbe yakýn gözden ýraktý gitti
Bu yürek hasret söktü, ses topladý derinden
Bulut aðlayýp durdu ayrýlýk kederinden
Coþari dönen yok ki bu en son seferinden
Yarýnsýz aþkýn sonu kara topraktý gitti
10.09.2011/Samsun
Ýbrahim COÞAR