SARILIR DOSTLAR

Aþkýn temreniyle açýlan yara
Ancak kefen ile sarýlýr dostlar
Eriþmek kolay mý her yýl bahara
Güz ile kýþ ile varýlýr dostlar

Zaman deðirmendir bizi öðütür
Yaþanan tecrübe aklý eðitir
Ahde sâdýk olan aþký büyütür
Gönül muhabbeti kurulur dostlar

Var mý Mecnun gibi çöllere düþen
Var mý Aslý gibi dillere düþen
Var mý Garip gibi yollara düþen
Olan hissedilir görülür dostlar

Bulutlar tutarken dað baþlarýný
Öpüp kokluyordur tüm taþlarýný
Tararken ormanýn gür saçlarýný
Sular bulansa da durulur dostlar

Irmak yorulur mu taþýp coþmadan
Ummana karýþýr yolun þaþmadan
Deli tay misali gönül koþmadan
Kim demiþ kim demiþ yorulur dostlar

Sen de biliyorsun bunu bal gibi
Bir gün kýrýlýrsýn kuru dal gibi
Ya bir demet çiçek ya da gül gibi
Vakti tamam olan derilir dostlar

Felek sürüsünü seçer ayýrýr
O da yandaþýný kollar kayýrýr
Gözükara gerçek dostu çaðýrýr
Sevgi hoþgörüyle dirilir dostlar

Çark-ý Devran (sy. 71)

Sosyal Medyada Paylaşın: