Güneþin yedi rengine, bulutlarýn karasýna,
Çok baktým ben buralardan.
Mehtabý da güzelmiþ arkadaþ,
Seyrediyorum oturduðum masadan.
Bugünden düne gittim çalan ezgilerde,
Hatýralarda buldum kendimi, neyleyim!
Bir naðmesi bile bin duygularýma dokunuyor,
Anlamýn dalgalarý vuruyor gönlümün sahiline.
Ayaz esiyor kalbimin orta yerine,
Derdin nedir diye soruyor canýmýn yarýsý!
Alaca gecelerde þimdi belli deðil þu hazan,
Duyar gibiyim kurumuþ yapraklarýn feryadýný.
15.09.2011-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.