HAYATIMIN IŞIĞI
Aþýklar þiire dökerlermiþ aþkýný,
Kelimeleri süslerler yakýn ederlermiþ ýraðý.
En içli þarkýlar onlarýn yüreðinde bestelenmiþ,
Mecnunlarý çöllerde gezmiþ,Ferhadlarý daðlarý delmiþ.
Yýllar geçse de unutulmamýþ Leyla,Þirin daha da güzelleþmiþ,
Sonraki aþýklar hep bunlara benzetilmiþ...
…….
Ey ismini andýkça yüreðimi kanatan gönül,
Bir ümidim olsaydý küçücük; sana kavuþmaya,
Ne çöller býrakýrdým tenha,ne dað ne de derya.
Rüzgarý keman gibi çalar,çölleri bestelerdim,
Güller diyarýnýn bülbüllerini dünyadan silerdim.
Sazlar senin þarkýnýn sedasýyla coþarken,
Aþýklar sarhoþ olurdu bu yanýk naðmeleri okurken.
Bu ahenkle mutlulukta uçarken küçücük dünyam,
Bir ruh uçuverdi semaya,karardý bütün hülyam.
………
Ey gidiþiyle hayat ýþýðýmý söndüren gönül,
Bir dünya ki sensiz olmuþ ben neyleyeyim,
Uçan kuþlara mý,maðrur daðlara mý ferman eyleyeyim,
Sensizlik sessizlik oldu vay halime,
Duvarlar konuþur oldu,yaralar açar gönlüme.
Artýk geceler soðuk,sular soðuk,hayat soðuk,
Ýsmini haykýrsam gelir misin her nefes her soluk.
Ne bahtsýzým ki Mecnun olsam Leylam yok,
Daðlarý delik deþik etsem Þirin’imden haber yok.
Ney gibi içten içe yanarken ahir ömrümde,
Her dem yanarým kimse görmez ki,ateþ özümde.
Birkaç resmin bir de hatýralarýn kaldý geride,
Saçlarýma karlar yaðýyor kabrini her ziyaretimde.
Hey cânâný canýmdan bile kýskandýðým gönül,
O gün Rabb’imden seni isteyeceðim,
Sýratýn üstünde en güzel düðünümü edeceðim...
15.10.2001
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.