sensiz koca bir boşluk düşüyor satır rahmine gordion
sensiz koca bir boşluk düşüyor satır rahmine
vakit, bir þizofrenin akýl açlýðýnda ...........
di-li sürçmüþ saat akrebinden zehirler akýtýyor etrafa ve sen yoksun bir eylül sabahýna takýlý kalýr, göz/üm. öz/üm.
zaman her karesine d/aðýlýr düþler sen kokarlar usulca gece ayazý dolaþýr, etrafýmda kokunla harmanlaþan nefeste sensizlik çýðlýk atmakta ey yâr..........
beden ruhun sonbaharýný teneffüs ediyor soluyor, gül-ü nara’nýn terütazeliði. sekmedi,gitti saatdeki kum dalýþý. zaman bir kýyamet arifesinde öylece. ezber bozan tarih tanrý misafirliðinde gelir mi ki cancaðýzým?
sondan geriye sayýlar sayýyor küçük bir kýz çocuðu parmak hesabýnda yüreði. nabzýmý neferin ayak sesleri gibi hemencik arkasýndan geliyor.
bir martý konuyor adýmladýðým yola. uzayýp giden yokluðunun iz düþümünde sözcükleri býrakýyorum, beyaz kanadýna. gözlerimi kapatýyor yavaþça hüviyetsizliðimle kalakalýyorum ne kadar sen olmuþ iki gözüm þehr-i Ýstanbul sensiz koca bir boþluk düþüyor satýr rahmine unutmadým seni cancaðýzým etrafa savrulan senli cümlelerim var beyaz duvaklý da ah þehr-i Ýstanbul.......
gordion 15/09/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
gordion Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.