Bir Leylâ geldi geçti baðrýmý dele dele
Ýçimdeki feryâda kalem tercümân oldu
Cânýmý aldý Leylâʼm yüzüme güle güle
Artýk yaþadýðýma gönülde gümân oldu
Nerdesin câným Leylâ bari þu naʼþýma gel
Bir damla gözyaþýný bu garibe çok görme
Hayâl meyal de olsa son defa karþýma gel
Ýstersen gül yüzünü, yanaðýma hiç sürme
Bana bu aþk bir destân yazdýrdý, yazdýracak
Bizim Mecnûnʼa Soner aþkta gerçek üstâddýr
Kara sevdam bir mezar kazdýrdý, kazdýracak
Gömerlerken bedeni aþkýndan ruhum þâddýr
Sevdamýn mayasýnda kutsal gözyaþý vardýr
Atamam þu kalbimden onu hatta bir lahza
Mecnun ile Leylâʼya bir mezar taþý vardýr
Bizi ayýrmak cidden, aþka en büyük ceza
Soner ÇAÐATAY (19:54) 14 Eylül 2011 / Wuppertal / Almanya