İlkbaharımsın

Gökyüzünün yeþile boyandýðý
Adýný sevgi daðý koyduðum
Gözlerindeki arpacýklarýn
Hayat bulduðu
Ahþap merdivenli
Menekþeler kokan
Balkonumdan sardunyalar sarkan
Ekmek kokan ellerini
Yârimin duvarlarýma sürdüðü
Mor boyalý
Aþk mabedindeyim

Elimde boþ kadehim
Birde hayallerim
Ýçine gözlerindeki hüznü doldurup
Yýllanmýþ þarap niyetine
Mumlar eþlik ederken içiyorum
Hangi Tanrý günah diyebilir ki
Tenine dokunmak haram deðil bana
Seninle hidayete erdim tel tel

Kýblem senin gölgen
Sözlerin ayet ayet dilinden dökülürken
Sen benim açýp okuyacaðým
Kutsal bir kitap oluyorsun
Seni tasvir edemiyorum
Bana her baktýðýnda
Nemrut daðýndan doðan
Güneþ oluyorsun

Gün geceye döndüðünde
Odana dolup yaðmak için
Çobanyýldýzý oluyorum
Sen baþka limanlarda demir alýrken
Ve
Þunu anla/dým/ki sen yoksan
Ben noksan yoksulum

Sen uzaklarda eriþemediðim
Sevgisizlikten çatlamýþ
Toprak Anama hasretle beklediðim
Bir damla yaðmursun sanki
Sen benim sonbaharým deðil
Ýlkbaharýmsýn
Adýný Nisan koyduðum en güzel aþksýn…


Bilgehan Emirþanoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: