Asma Yapraklarında Yıllanıyordu Aşk

Vurgun yemiþ dalgýcýn
Parçalanan ciðerleri
Ta ortadan yararken yüreðimizi
Babasýný kaybetmiþ yetim çocuðun feryatlarý
Titretiyordu seni düþünürken bedenimi

Gülüþün, gamzelerinde soluklanýyor
Güneþ soyunuyordu yeryüzüne
Ve
Aþk adýna giydiðimiz mintanlar
Dar geliyordu üzerimize

Tenimiz ayrýlýklara yol alýrken
Gözlerimizden hüzün yaðmurlarý
Boþalýyordu ellerimizden topraklara

Suskun duruþlarýmýz, kumru bakýþlarýmýzda
Kanat çýrpýyordu uzak diyarlara

Tapýnak þövalyeleri geçiyordu otaðýmýzdan
Ve
Doru taylar soluklanýyordu aþk sunaðýmýzda
Suyun akýþ yönünde ilerliyordu
Ayrýlýk kervanlarý
Hüznün
Hüzzam þarkýlarý söyleniyordu kulaklarýmýzda

Yüreðimiz her atýþýnda titretiyordu asumaný
Sevdamýz balçýðýyla sývýyordu
Gökyüzünü
Yaðmurlar dinmiyordu yeryüzüne
Riyakâr geceler yalnýzlýðýmýzda
Örtüyordu üzerimizi

Faili meçhullerle sonlanmýþ cinayetler
Derebeylikler kuruyordu tenimizde
Avcý ateþlerinde yakýyordu yüreðimizi

Zaman tuzlu dudaklarýmýzýn
Çatlaklarýnda tükeniyordu sevgili
Ve
Asma yapraklarýnýn arasýnda yýllanýyordu aþk
Nemli mahzenlerde geleceðe dinleniyordu

Ayaklarýmýz
Suskunluðumuzu bozuyordu gecenin
Özünde
Ayrýlýk sýrtýmýzdan vuruyor
Düþürüyordu bizi yeryüzüne
Nefesimiz bedenimizde titriyor
Avuçlarýmýzýn arasýnda baþýmýz
Eðiliyordu önümüze

Dudaklarýmýz kilitleniyordu sanki sevgili
Son öpüþtü bu belkide
Yüreklerimiz susarken ellerimize
Gözlerimizde babasýný kaybetmiþ
Yetim bir çocuk aðlýyordu
Sanki sevgili
Ayrýlýrken tenimizde



Sosyal Medyada Paylaşın: