MEÇHUL ŞİİR
Yorgun güneþ akþamýn telaþýnda
Kýzýl çizgi de buluþtu ufkuyla
Yaþamak sadece nefes almak sanýrdý
Mor daðlarýn eteðinde tüketmiþti ömrünü
Buluþma vakti geldi mi karanlýkla
Kapatýr gözlerini, görmez di hiç bir þeyi
Þafak vakti uyanmayý beklerken
Bir yýldýz düþtü gece nin gizemine
Yýldýz nedir bilmezdi
Mor daðlarýn eteðinde tüketmiþti ömrünü,
Gözlerinden saðanaklar boþaldý yüreðine
Garip bir çýrpýnýþla uyandý telaþlý
Deli bir ýrmak olup taþtý
Zamansýz uyanýþtý
Bent kurmak istedi
Setler, duvarlar ördü
Ama nafile
Coþmuþtu bir kez asi nehir
Durdurmak ne mümkün.
Bilmediði vadiye doðru yol almaktaydý
O mor daðlarýn eteðinde tüketmiþti ömrünü,
vadi nedir bilmezdi
En derinlerde saklar gizlerini
Söylemezdi kÝ hiç hislerini
Bilmezdi dað þehir güllerini
O mor daðlarýn eteðinde tüketmiþti ömrünü,
Bir tek hecayisini tanýrdý.
Daðýldý saçlarý savruldu ruhu
Þehrin kirli kaldýrmlarýnda buldu kendini
Avuçlarýnda bir tek yanlýzlýðý vardý
Tek baþýna kalakalmýþtý
Daðsýz
Hercayisiz
Kimsesiz.
......................................2011..eylül...............................................
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.