aþk ateþtir; enerji
havaya, topraða,
suya düþen cemre
içinde yaþam gizli
çatlayan tohum...
dirim konisinde filiz
çiçektir dilinde arýnýn
ballanýp dudaklanan
meyveli aðaç misali
dallanýp budaklanan...
döndükçe güneþe
evinleþen günebakan
öyle bir zaman ki
güneþin elinde akan
büyüyen peteði...
ýþýdýkça gün sürecek aþk
dört mevsim geçecek ömürden
pili biten saat durur
beþinci mevsim ölüm demek,
ebediyyen topraða gömülmek!
ey insanoðlu, ölüme diren
dönüþü olmayan yol bu;
yaþam ne baðýþtýr ne de hibe
ister istemez günü gelince
batar güneþin en dibe!
Þaban AKTAÞ
14.09.2011