MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ölümün buz kesen valsi kum saatinde
gordion

ölümün buz kesen valsi kum saatinde






sana giyindim,
zaman kör topal saatlerinde
vazgeçtim benliðimden
sende, ’sen’ olurken hiç bir sýfata yakýþtýramadým kendimi cancaðýzým..........





gül kokulu sabahta yüreðimi vaftizledim, cemre düþlerim(n)e
Süleymanî dil özdeþtiremedi varlýðýna.
harf harf sancýda gelin/cik tarlalarý
gözyaþlarýmla suladým, tuzun bereketiyle


satýrlarým bir türlü izah edemediðim yokluðunun yoksulunun da
ölüm kokan kalemi kýrmak mý gerek yoksa.....
bir yaným Emirgan laleleri kokuyor,diðer yaným sensizliðin pervazýsýnda
göðüs kafesimde kanatlandýrdým, tüm kuþlarý
tecritli bir sonbahara ’merhaba’ diyor göçmenliðim.
yedi tepeye býraktým umutlarýmý
dökülen her damla(m)nda s(b)eni ilmekledim sonsuzluða.



küçük,
misket gözlerimin görebildiði sýð ufuk zekatlýðýnla dolup, taþýyor
ism-i nâzýmýn ne vakit bavulunu toplayýp çýkýp,
gitse
lût gölü ceset yalnýzlýðýmla baþ baþayým.
her bir rahmet yaðmuru eteðine asýlý senli cümlelerim refakat ediyor,
nemli gözlerime.

biliyorum yaralara yâr edinen iki gözüm
bendeki senliðinin hiçbir kelimeye tekabûl edemeyen kalemim
hicran mabedinde beþ kuruþluk can paha biçilmiyor.
sen bensin, ben de sen þehr-i Ýstanbul.......
Azrail’e karþý tek sýðýnaðýmsýn.
Meryem’in dua safýnda
lâlliðin hüküm lehçelerdeki tek anlam/ýmsýn......




ecelin tecritli sofralarýnda bir buðday bereketiyle alfabeye dökülen.
kuraklýðým,
çoraklýðým.
sen geldin diye pýrýný pýltýsýný alýp def olmakta ey yâr
ney’liðimin duraklarýna bir anlam katan þehr-i Ýstanbul
kimliðimi sende bir beden bulan ben, sensizliðin kýyamet/indeyim
bende bu kadar bütünlenmiþken hicrana nasýl boyun eyerim iki gözüm?



ölümün buz kesen valsi kum saatinde
nasýl öpebilirim ki Hacer dudaklarýmla Ýsmail ellerini.
özlem rutubetine boyalý yüreðim.
her cümlem burcu burcu sen kokuyor
harf sen diyor,
özne/ yüklemi ellere emanet etmedim cancaðýzým
tuzlu sularýmýn nemini Yusuf çalan kalemden baþka bir yere silmedim.
bereket’imsin mülteci aþýma,
azýðýma kattým, seni gecenin üç/beþ devriyesinde
yokluðunun yoksulluðun da
bir dilencinin yalvarýþýnda deðilim can özüm
zemzem’imsin.
gök kubbedeki mühendise yakarýþýmsýn fani dudaklarýmda
maviliðine istifledim orkide kokan özlemleri
üryan sözcüklerimi býrak avuç içim(n)e.
varlýðýna kat, doldur beni iki gözüm..



ey þehr-i Ýstanbul!
ben, tepeden týrnaða sana bürünmüþken
senden nasýl vazgeçer bu yürek, bu beden?
unutma!
cancaðýzým
sen, cennetimsinnn.............



gordion
14/09/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.