BEKLEYİŞ
Aklýmýn kýrbacýný vurdum her düþünceye
Her ýþýðý hapsettim bu karanlýk geceye
Vurmasýn ay ýþýðý, çöksün kara bulutlar
Kuyusunda Yusuf’un kaybolsun tüm umutlar
Peþinden koþadursun ilk nefes son nefesin
Ensesindeyim þimdi ölüm denen o sesin
hepsi sizin olsun aþk sevgi ve bahar
Beni hiç býrakmayan yalnýzlýk gibi yar var
Sizin olsun yataklar o kuþ tüyü yastýklar
Beni koynuna alan yalnýzca yalnýzlýk var
Koþuyorum sanmayýn benim ki emeklemek
Bekledim hep beklerim,kaderimdir beklemek
Kulaðýma ezanla fýsýldanmýþtýr adým
Senin adýn sevdaysa,beklemek benim adým
Ben yeþile hasretim doðduðum günden beri
Bekliyorum yýllardýr özlediðim gözleri
Sevmek deðildir asla beklemektir sanat
Sen göklerde uçarken ben bekliyorum kanat
Gemiler bekledim hep limansýz denizlerde
Bir ýþýk ya da bir nur karanlýk dehlizlerde
Kabarmýþ özlemlerim,duvardaki nem benim
Sýratýn üzerinde cenneti bekleyen benim
Haram masalarýnda meze oldum günaha
Karýþtý çýðlýklarým bir umutsuz eyvaha
Tek umut tek ýþýk senden gelsin ey Rabbim
Yalnýzlýkla yoðrulmuþ bekleyen bir garibim
Onca yýldýr bekliyorum yalnýzca bir tek ýþýk
Bendeki aþk tükenmeden gönder Allah’ým artýk
Bu haykýrýþ bu sitem bekleyiþin türküsü
Kaybedilmiþ savaþýn,kaybedilmiþ öyküsü
Yetmediyse beklediðim daha bekleyeyim mi?
Yaþayan ölüye döndüm,gerçekten öleyim mi?
HARUN KALKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.