Lütfen (CİNAS)
Uyku girmez o gözler, dalar gider derine
Ölüm soyadýn mýdýr karanlýksýn der’ ine
Ýç kanamalar sýzar nakýþlanýr deri’ ne
Merhemi aþk dilidir süremez ki karadan
Tuz deðildir basýlan Aðu akar yaradan
Affeder mi acaba iþkencemi yaradan
Duyarým ateþini, lütfen! Sen de duy arým
Gök düþmelerde görsen gölgeyi serdi yerde
Nefsin midesi doymaz þerri durmadan yer de
Ah yýkýp çýðlýðýnla lâyýkýyla bir yerde
Þu ateþ çöllerinden vahalara varýlýr
Doruklara sevdalý o bembeyaz ’ kar " ýlýr
Bilcümle rahmet ile nur nimetler karýlýr
Uyarým vicdanýma lütfen! Sen de uy arým
Dalgalý okyanusta gönül kuralsýz korsan
Rotayý da þaþýrýp gemiye yük de korsan
Küllerinle batarken içini halen " kor " san
Anlarsýn ya her þeyi ömrünü hiç silince
Ýflâh olur dönersin terk ettiðin bilince
Nafiledir yakarýþ. keskin hüküm " bil ’ ince
Ayarým gafletimden lütfen! Sen de Ay arým !
Þükran AY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.