Ne zaman ki Bir yalnýzlýk türküsü duysam Ve tüm benliðimle dinlesem... Ýþte o zaman Yüreðim burkulur ve incinir Gönlüm çaðýldar...
Ne zaman ki Ruhuma çöken Acý bir hüzünle inlesem... Ýþte o zaman Bitmeyen sevda yangýnlarýnda yanarým Irmak olur gözyaþlarým Göz pýnarlarým dolar çaðlarým Veda çýðlýklarýna karýþýr feryadým...
Ne zaman ki Issýz sahil köþelerini Gün batýmý kýzýllýðýnda Sessiz martý çýðlýklarý doldurur... Ýþte o zaman Duyuramaz olurum sesimi Sessiz çýðlýklara dönüþür feryadým...
Ne zaman ki Deniz kýyýsýna vurmuþ Zavallý,çaresiz bir balina görsem... Ýþte o zaman Sudan çýkmýþ Sahil kýyýsýna vurmuþ Çaresiz zavallý Bir balina gibi hissederim kendimi...
Ne zaman ki Çýplak ayaklarýyla Kýzgýn kumlar üzerinde çaresiz dolaþan Üstü baþý perperiþan bir insan görsem... Ýþte o zaman O zavallý kimsesiz insanda Kendimi Kendi kimsesizliðimi Kendi çaresizliðimi Kendi yalnýzlýðýmý görür,aðlarým...
Ne zaman ki Kendimi yalnýz hissetsem Ve... Bir yalnýzlýk rýhtýmýna sýðýnsam... Ýþte o zaman Sessiz,çaresiz çýðlýklarýmý bastýrmak için Kimse görmesin, Kimse duymasýn, Kimse bilmesin diye Suskun dünyamda gizlenirim...
28.03.2009 Sosyal Medyada Paylaşın:
HALİDE SELCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.