MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
Yolun Sonu
Gülsen Tunçkal
Yolun Sonu
Sen gittin ya, bütün yeminleri bozdum
Gönlüne derman deðilim, beni sil
Feragatsin bu gönlümden, bunu bil
Karakter fakiriymiþsin, heyhat bilemedim
Bir zamanlar, vazgeçilmezin misim
Eziyetlerinle ezdin vazgeçirdin
Koca bir yalansin, olmayan keþkelerim
Kayboldun iste ziyankâr emeklerim
Bu kaçýncý dava açtýðým sana
Sonu gelmeyen gönül yolcusu
Zehir ettin yaþantýmý bana
Yýllarým ziyan ruh bozguncusu
Bekle devran bir gün dönecek
Kaybolan yýllarým hesap soracak
Ye kendini bitir, bende yolun sonu
Vasiyetin olsa da dökmem o son suyu.
11 03 2005
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
Kahretsin Bedeliymiş Ödenen
Hakkımı Yiyenlere
Ihlamurlar Çiçek Acti
Kahır Mektubu Özüm
ben onu çok seviyorum ( Akrostiş )
Ata'm Samsun'a Çıktı
Siyah Gecem Hayrunisa ( Akrostis )
Sonra Ver/Yansın Hayat
Hangi G/Özle B/Akarsan
Her Dem Tatli Bela ( Akrostis )