oysa çocuktum mis kokulu masum papatyalar toplardým kýrlarýn koynundan "meþgule" almazdý merhametini "titretmezdi" yüreðimi hiçbir zaman
teknolojinin özür borcu var bana özür borcu var teknolojinin insanlýða
hangi dostu arasam kapsamým dýþý ne bir lokma kelam kaldý ne ekmek aþý bu mudur 21. yüzyýlýn can yoldaþý?
teknolojinin özür borcu var bana özür borcu var teknolojinin insanlýða
yüzyýllardýr nadasta kimsesiz kalbim ey internet! "bana bir sevgili, medet!"
sanal sevdalarýnla doldurduðunda boþluðumu bencil bir "alo"ya sýkýþtýrdýðým sevgi sözcükleri fýsýldarým kulaðýna ziyaný yok deðmesin elleri ellerime gözlerim gözlerine hem alt tarafý "üç gün" için onca zahmet niye?
teknolojinin özür borcu var bana özür borcu var teknolojinin aþk’a
Mart / iki bin on Özkan Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.