Sahibü’l Çay
Asaf Osman demlerse çay içmek ayrý bir haz.
Billur bakýþlarýyla gülümser bardakta naz.
Ýstanbul haziruna gýpta eder o demde.
Buselik makamýnda dudaklarda hep niyaz.
Sahibü’l çay denince sebil olur naz gülü.
Renk ahenk armonisi nazarlarýn has tülü.
Güzellik eda ile damýtýlýr demlikte.
Bardaða albenidir efsanenin kakülü.
Her makam ayrý niyaz sahibül çay mevsimi.
Buðunun sinesinde haz eritirken simi.
Uþþak girizgâh olur nihayeti suzinak.
Yine çayýn özünde gizlidir çayýn imi.
Ýsmiyle müsemma o her demde vakýf çaya.
Yazýlan bu þiiri adýna atýf saya.
Asaf Osman Efendi vazgeçilmez bir marka.
Çay tadýný iþler hep mehtap deminde aya.
Suyu çay eylerken har semaver hazla yanar.
Bir kez çayýný içen daim hayýrla anar.
Çayýn her makamýna onda vakýf oluruz.
Müjdeler Ýstanbul’a artýk Asaf Osman var…
12.09.2011 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.