sýrlar yakýcýdýr aþk gibi ýsýrganlarý alýp avcumuza öpmek gibi
bazý akþamlar sýr verir yüzler düþer düþler canýmýz yanar ayak uçlarýmýza kadar aþk ölümün sonsuzluðuna dalar ölüm aþkýn þarkýsýna nereye gittiðini bilmeden yol alan seviþemeyiþlerin doðurupta býraktýðý suslara biteriz
bir meyhanede ud çalar bir kadýn m/n/eylenen her aþýðýn matemli gözleri okþar biçareliðimizi ýtýrlý bir gülümseyiþ yutkunur
içimizden çýðlýk atan bir tren geçer aklýmýzdan siyanür sýzmasý yalnýzlýðýmýz
eskimeyen yorgun gecede kendimizden kaçýþlarýmýzý kýrýk bir çoðalmayla bakýþlarýmýzla anlatýrýz ince ince yanan sigara bile uzatsak elimizi ürkecek
gözlerine mi girdi duman
dinle bak yeni bir þarkýya baþladý udi ’sol yaným, sensiz yaným’ tutuþa tutuþa yükselmeli hafiflemeli düþlerden kalkýp, kalple dikilmeli yarýný koklaya koklaya aþký alkýþlamalý
að la ma
aþk, acý ve hasret
ibadettir
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.