UTKU TÜRKÜLERİ (MARAŞ DESTANI) XII

Ve Söyledi Elif

Akþam helalleþip ayrýlmýþtýk
Bu gece bir baskýna gideceklerdi
Yalnýz bunu biliyor
Baþka bir þey bilmiyordum
Ýçim içime sýðmýyordu
Bir seviniyor
Bir korkuyordum
Oturuyordum pencere önünde
Tedirgindim
Tüylerim diken-diken oluyordu
Uyku aðýr basýyordu
Uyuyamýyordum

Tan vaktinde
Eve getirdiler yiðidimi
Giysileri kan içindeydi
Özge yiðidimin
Koç yiðidimin
Gök yiðidimin
Giysileri kan içindeydi
Savaþýn kan sýcaklarýnda

Ayaz vardý havada
Belli ki kar geliyordu
Pusatlara el deðmiyordu soðuktan
Buzlar sarkýyordu kýlýnç gibi
Toprak damlý evlerin saçaklarýnda

Bir çift güvercin
Gök kanatlý bir çift güvercin
Uçtu uçacak gözlerinden
Kara gözlerinden
Þahan gözlerinden
Gök yiðidimin
Koç yiðidimin
Özge yiðidimin
Fatihalar-Yasinler
Donmuþ kalmýþ dudaklarýnda

Görülmedi böyle ölümler
Görülmedi böyle kýyýmlar
Kadýn-erkek
Genç-yaþlý
Çocuk-çoluk
Ölüm kol geziyordu
Bu kentin sokaklarýnda

II

Öyle bir gündü ki o gün
Kan beynime sýçrýyordu
Çaresizlik içindeydim
Çýrpýnýyordum
Bir þey yapamýyordum
Ne pusat vardý ne de mermi
Ýki elim iki yandaydý
Alkýþ için
Sýðýnacak bir tek tanrým vardý

Gökyüzü bir alçalýyor
Bir yükseliyordu
Daha yar sesi duymamýþ
Daha yar saçý okþamamýþ
Yiðitlerim sokaklarda
Gün ortalarýnda-karanlýklarda
Hain mermilerle
Teker-teker ölüyordu

III

Cepheden her iyi haber geldiðinde
Analarýn-gelinlerin-kýzlarýn
Yüzü gülüyordu
Analarýný sürekli izliyordu çocuklar
Analarýnýn yüzü güldüðünde
Seviniyordu çocuklar
Kendi elleriyle yaptýklarý
Tahtadan oyuncaklarýyla
Yeniden oyuna baþlýyordu
Oyunu unutan çocuklar
Gök yüzü ve çocuklar
Mavi-mavi gülüyordu

IV

Cepheden her kara haber geldiðinde
Korkunç aðýtlar kopuyordu
Bütün pencerelerden
Analar-taze gelinler-kýzlar
Saçlarýný-baþlarýný yoluyordu
O zaman durgunlaþýyordu
Korkuyordu çocuklar
Býrakýyordu tahtadan oyuncaklarýný
Bir þeyler oluyordu ama
Ne olduðunu anlayamýyordu çocuklar

V

Umut kesmemiþtim tanrýdan
Ama baðçemdeki çiçekler
Aslanaðýzlarý-hanýmelleri
Ve yedi veren gülleri
Yavaþ-yavaþ soluyordu

VI

Aðlamak istiyordum
Aðlayamýyordum
Sesim çýkmýyordu
Ýçimde bir þeyler düðümleniyordu
Her yýldýz kaydýðýnda
Ürperiyordum
Duyuyordum-biliyordum
Anlatamýyordum
Yüreðimden-içimden
Bir þeyler sökülüyordu

Ve Söyledi Elif’ler

Biz bir uçarsuyduk
Engel tanýmazdýk
Bundan böyle
Deli-dolu akmayacaðýz
Gerdanýmýza-kolumuza-kulaðýmýza
Altýnlarýmýzý-pusatlarýmýzý-takýlarýmýzý
Takmayacaðýz
Avuçlarýmýza-saçlarýmýza
Bu günden sonra kýna yakmayacaðýz

Ant içtik böyle biline
Savaþ bitene kadar
Yaðý buradan gidene kadar
Artýk evdeþimize bile
Dönüp bakmayacaðýz

2002

Pusat : Silah
Altýn-pusat-taký : Maraþ aðzýnda
eþ anlamda kullanýlýyor
Alkýþ : dua
Yaðý : Düþman
Evdeþ : Eþ
Uçarsu : Þelale

UtkuTürküleri (Maraþ Destaný)
Çalýþmalarýndan

Maraþ Destaný ile ilgili son çalýþmamdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın: