UTKU TÜRKÜLERİ (MARAŞ DESTANI) XI
nyucel
UTKU TÜRKÜLERİ (MARAŞ DESTANI) XI
Senem Ayþe
- H. Ali ÖZTURAN’a
Savaþýn beþinci günü
Uçmaða vardý Ramazan
Saçaklardan buz sarkýyor
Bütün þehir toz-duman
Savaþýn beþinci günü
Uçmaða vardý Ramazan
Duraklý’da
Ahþap bir evin ahýrýnda
Toplandýlar
Çocuklar-kýzlar-kadýnlar
Savaþ devam ediyordu
Yüreklerde bir korku
Kimden-nasýl haber gelecek
Hiç kimse bilmiyordu
Bir sesle irkildi Senem Ayþe
Kocasý savaþýyordu
Dalmýþtý düþünceye
’Senem Ayþe-Senem Ayþe’
Seslenen komþusuydu
Bir þeyler söylüyor
Anlaþýlmýyordu
Çaðýrdýlar dýþarý
Dýþarda kalabalýk vardý
Baþýndan aþaðý sanki
Kaynar sular döküldü
Kalkamadý ayaða
Bir anda yaþlanmýþ gibi
Beli büküldü
Yýðýldý yere
Kilime sarýlmýþ
Bir þehit vardý avluda
’Vurulan Ramazan mý?
Niçin bir baþkasý olmasýn...’
Düþündüðünden utandý
Kilimden kan sýzýyordu daha
’Açýn’ diye baðýrdý ’açýn’
’Yüzünü görmek istiyorum açýn’
Ramazan’ýn yüzünü açtýlar
Ýnanmak istemiyordu
Ramazan’ýn vurulduðuna
Senem Ayþe kapandý
Üstüne Ramazan’ýn
Aðladý-aðladý-aðladý
Kargýþladý yaðýyý
Sonra birden bire kalktý doðruldu
Kimse görmesin istiyordu
Gözyaþlarýný
Sildi gözyaþlarýný yeniyle
Dimdik durdu
Avlunun ortasýnda
Sanki on beþ yaþlarýn
Dinginliði vardý üzerinde
Dönerek avludakilere seslendi
’Kocam vurulduysa
Yerini ben alacaðým
Abasýný-yeleðini-poþusunu
Þalvarýný tez bana getirin
Öcünü alacaðým Ramazan’ýmýn
Yaðýya kan kusturacaðým
Susturacaðým
Topun-pusatýn-barutun gürültüsünü
Yaðýyý ben pusturacaðým’
Giysilerini-mavzerini
Aldý Ramazan’ýn
Giyinmek için ahýra girdi
Kanlarýný sildi mavzerin
Kokladý-okþadý-öptü önce
Giysileri-mavzeri
Ramazan’ýn kokusu vardý
Sonra
Yeleðini-abasýný giydi
Saçlarýný topladý
Baþýna bir poþu sardý
Çekti kanlý þalvarý beline
Kuþandý fiþekliði
Bu savaþta artýk
o da vardý
Artýk bir daha o ahýrlara
Uðramadý Senem Ayþe
Kadýnlarýn saklandýðý
Evlerin ahýrlarýnda
Onun ne iþi vardý
Cepheydi artýk onun yeri
Cephede
Onunda bir yeri vardý
Topladý yiðitleri baþýna
Gündüz demedi
gece demedi
Öcünü aldý Ramazan’ýn
Yaðý gidinceye kadar
Savaþ bitinceye kadar
Uðraþtý-didindi
Hiç yüksünmedi
Ve hiç bir þey beklemedi
Kurtuluþ’ta onunda
Karýnca kararýnca
Alýnteri-emeði vardý
Savaþýn beþinci günü
Uçmaða vardý Ramazan
Saçaklardan buz sarkýyor
Bütün þehir toz-duman
Savaþýn beþinci günü
Uçmaða vardý Ramazan
Duraklý : Mahalle adý
Uçmað : Cennet
Kargýþ: Kötü dua, beddua
Pusat : Silah
- Utku Türküleri (Maraþ Destaný)
Türkocaðý Yayýný K.Maraþ. Þubat/1998
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.