zamanýn kanadý kýrýk yollar bitse an geçmeyecek seni asla bulamayacaðým þimdi daha çok izlemeleyim yokluðunu mevsimlerde
iklimler serin ama acýtýcý boðulduðum suda çocukluðumun sesleri babamýn aðlamasýný görmüþüm gibi ama rüyamda deðil sen yoktun yoksun gene ama düþlerimdeki ben hala aþýk varlýðýna
þiir kitaplarýndan sözlüklerden kelime aþýrmaya benzemiyor rüyalarda yaratmak hiç olmayaný uçaktan düþer gibi oluyor insan kýsa ama çok heyecanlý
bir yaprak düþtü sonsuzluða sonu oldu sessizliðimin var gücümle ufka haykýrýyorum yalnýzlýðýný kabuslarýmýn beraber bir kum taneciðini sevmek için razýyým ömür boyu tüm kabuslara
göçmen kuþ ezgileriyle seslendim özlemini kaçak göçek baþtan savma pastel renklerde kuru tesadüflere aptal bir kovalamacada sen bende domates fidanýydýn hoyrat ellerimle teneke saksýya diktiðim sobanýn yanýnda yapraklarýný okþadýðým annemden gizlice eve aldýðým yavru kediydin hasýr þapkamda aðzý hayata hevesle açýk yavru serçeydin sen bende bir kendin deðildin
Kaðan Ýþçen
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.