Çaresizler çaresi her hücremde bir veba. Kan revan umutlarým çekilirse hesaba. Namazým kýlmak için, seher vakti mihraba. Dursalar da ah etmem sevabým günahýmsýn...
mecnun kalbim kum olup düþþe kýzýl çöllere. Ruhum ebed yolundan ayrýlsa da göllere. Dikenli, usturalý ,baldýranlý tellere. Sarsalar da ah etmem sevabým günahýmsýn...
Enginlerden yüceler düþmez aha, eyvahâ. Son kimliðimden sonra tufan sorulur Nuh’a. ’’Ellerimden mýhlayýp Ýsa gibi çarmýha’’ Gerseler de ah etmem sevabým günahýmsýn...
Þimdi her neredeysen sukut et, dön geri! Þu ýþýksýz ruhumun elbette sensin feri. Ölüm fermaný denen kara kaplý defteri. Dürseler de ah etmem sevabým günahýmsýn...
Sana hasret cihan da yitirmiþken tüm neþemi. Kalmasýn ellerimin, gözlerimin önemi. Cümle alem toplanýp hakkýmdaki kalemi. Kýrsalar da ah etmem sevabým günahýmsýn...
GÖKHAN BODUR 09.10.2010 00.45 Sosyal Medyada Paylaşın:
Gökhan Bodur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.