Ç/almadýk
Tarla kuþunun ayaklarýndaki
Son buðday tanesini
Ýmansýz bir açlýðýn
Koynundayken bile
Suyun süpürdüðü mavinin
Yorgun yanýydýk
Ufka yakýn bir yere yazýlan
Hikâyelerimizin son satýrlarýnda
Suskunduk
Güz saçaklarýnda
Deliren rüzgârlarýn
Olanca arsýzlýðýnda
Düþerken ayazlarý
Üstümüze
Ve
Yitik bir ülkenin
Karanlýðýnda
Yakasýz gömleklere
Asýlýydý gençliðimiz
Oysa
Biliyorduk
Üþümekti susmak
Isýnmaksa
Hor görülen günahlar kadar
_________________Uzak
Ve...
Bizler
Ne çok
Üþüdük
En Allahsýz Eylül’lerde
Kimse bilmese de…
Taylan KOÇ