Beni bana býrakma, dedim ama býraktýn
Dua ettim her gece, elimden tut diyerek
Gelmek istedim sana, fakat bana ýraktýn
Bir sabah habersizce, kefenimi giyerek
Ýnan bana dünyada çok acý çekiyorum
Þu etlerim eriyor, kemiklerim çürüyor
Âdeta cehennemin korunda sekiyorum
Haberin olmasa da Soner nâra yürüyor
Daha ne yapayým ne, gücüm iþte bu kadar
Yirmi yýldýr kendimle, inan yaka paçayým
Ruhumun amâkýnda, zehirli þahmerân var
Ne olur söyle bana! Ondan nasýl kaçayým?
Yüreðim yana yana, simsiyah kömür oldu
Bir damla su dökmedin âhiretim yanarken
Senden uzak gurbette geçen bir ömür oldu
Bana kulum demedin, Soner seni anarken
Soner ÇAÐATAY (18:30) 8 Eylül 2011 / Wuppertal / Almanya