Buğu Buğu Açan Gül
Bir efsane daðýndan dökülen billûr ýrmak.
Karanfil katresinin ýtýrýyla mest zaman.
Ateþin nefesiyle hep cereni çaðýrmak.
Demliðin buðusuyla nazan yürekte nihan.
Billûr bakýþlý peri buðu buðu açan gül.
Kuruyan dudaklara hayat o behemehal.
Ýpekten ilmeklerle gönle iþlenen has çað.
Demlikten dökülürken sudaki en ince hâl.
Hem gözlere fer olur hem de zamana çerað.
Ateþ tavýrlý peri buðu buðu açan gül.
Sudaki tebessüm o takvimde her yapraða.
Nemlenen bakýþlardan bardaða sýzan ýþýk.
Gümüþî denizlerden takýlýr gelir aða.
Onun adýyla aðar duvarlara sarmaþýk.
Her meskenetten beri buðu buðu açan gül.
Bir otað kurulur ki ziyneti semaverdir.
Buðulu cerenlerin hüsnü devraný süsler.
Semaver baþ komutan demlik ise yaverdir.
Çayýn naz mevsiminde hazla barýþýr küsler.
Muhabbetin deðeri *buðu buðu açan gül.
Ankara,03.09.2011 Ý.K
*çay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.