BEN SANA GİDİYORUM

“Ben sana gidiyorum” dedi âþýk bir genç
Gözlerinde salýncaklar kurup salýndýðý kýza
Elleri ellerinde sahillerde gezdiði kýza
Gönlü gönlünde semalarda uçtuðu kýza

Kýz aðladý birden saðanak saðanak
“Ya bende yoksan!” dedi durmadan
Utanmadan ar etmeden madan meden iþte
“Ýhtimali dahi mahveder beni” dedi genç
Biraz þok içinde biraz yok içinde þunu dedi:
“Hani canýn yansa aðlardým ya!
Hatýrlasana…
Hani acýksan acýkýrdým
Üzülsen üzülürdüm
Yaþasan yaþardým
Ölsen ölürdüm ya!”
Þaþkýn ve bir o kadar kendinden emin bir hal ile
“Aklýndan geçmesi dahi kahretti beni” dedi
Ve genç aðladý yuvasýný zayi eden kuþ gibi…

“Ben alýp baþýmý sana gidiyorum.” dedi âþýk bir genç
Kýz aðladý aðzýndan çýkaný kulaðý duymadan
“Ya sende yoksam” dedi cýlýz bir sesle…
Koyuverdi büsbütün kendini zýrlayýverdi…
“Mümkün deðil” dedi genç
“Ýmkâný yok dedi bu sen olamazsýn.”
“Ya sende yoksam” diyorsun
“Oysa ben sana gidiyorum.”

Kýz aval aval bakmakta vaziyeti çakmakta
Genç aðýr aðýr aðlamakta ve mýrýldanmakta:
“Senden sana gidiyorum
Benden sana gidiyorum
Ama sen yoksun!”

“Ben sana gidiyorum” dedi âþýk bir genç
Kýzýn aklý hülyalarda…

Sosyal Medyada Paylaşın: