// Ömrümün niyazýnda kývrandýðým hal benim Ruhumla hasbihalde sürüklenen sal benim //
Münzevi hayallerde hücreme çekilirken Zamanýn aþýmýna mühleti çoktan verdim Ürkek çocuk gözleri duama dikilirken Bir nefeste umudu ikramla yoktan derdim
Dudaðýmýn mührüyle beþik gibi inlerken Dimaðýmda uzanýr ömrümün oynak taþý Zehir zemberek ayaz hazana düþmüþ erken, Donduran suretiyle imtihan eder baþý...
Ey arzum ! Ýnsaf et , taviz verme susturarak dilimi Gayri an bende deyip musibet derip çökme Ýtibar kýl , yalvartma devþir aklý selimi Kavruk duygularýmý secdene serip dökme
Ey gönlüm ! Her zerremle kýyýna dayadýðým yakamý Biçare býrakarak sevdamý ifþa etme Derin falezler açýp arþýn tutmaz makamý Huzura kabul edip meramýnda diretme
Ey aþkým ! Hüznümün kýymetlisi sol yanýmýn sýzýsý Malum olsun ki sana zevâle ermez baþým Savrukça perdesinde mukadderat kazýsý Maslahatým lütfuna umudumda gözyaþým
Ey Yâr’im ! Arþýn öte yüzünde deryanda ayak iz’im Þevk-u tarâb içinde lütüfkâr sarmýþ aðýn Lütfet ki rýzan ile benliðimde her giz’im Sende teselli bulur gayrisi darmadaðýn