Yine gecenin bir yarisinda keman ve sen Varsin gørmesin bu gøzler, tutuklun ben Kemanimin nagmeleri seni bana getirdi Birde ara nagmeleri,beni yedi bitirdi
Cal kemanci bitmeyen efkarim var Gønlüm harman yeri hasatim yar Cingene ruhum cagladi sana akar Kavurur bu sevda ikimizide yakar
Hangi dagin balisin tatsin bu dillerde Konus sevdicegim incisin søzlerinde Yogunlugum sana yar kemanin tellerinde Daha ne istersin;yüregim ellerinde
Icmeden sarhosunum ask mahsenim Ickide neymis,ben senin katiksiz delin Calmadan oynattin beni sazendenim Bu can kurban sana alkolsuz meyim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.