YÜREĞİM KIYAMADI YÜREĞİNE

Sen yalýçapkýný yelkenlerini uzaklara açarken
Tutup bulutlarýn tuzlu gözlerinden öpüyorum
Umutsuzca deðmiþ gözyaþlarým
Gör sevgili alnýndan baþlayýp
Topuklarýna kadar yarýlarak ölmek nasýl
Mevsimlerin üþümüþlüðünden kaçarken
Kederin sýðýnaklarýnda kalmayý…

Yokluðunda karabasanlý geceler büyüttüm
Bakýþlarýmda yaldýzlý yýldýzlarý söndürdüm
Efil efil eserken hasretin rüzgarlarý
Bu çýkmazýn içinde hangi yanýmý avutayým
Hangi duyulmamýþ i mgeye gizleneyim
Hangi kafiyeli dizeyi örteyim sesime…

Ah vefasýzým !
Sensiz ýþýksýz,soluksuzum
Týrnak uçlarýmda hayaller yanýyor
Her günbatýmýnda gül kirpiði bir akþam
Haykýrýyor pencereme
Sanki penceremle birlikte karalanýyoruz…

Ah hayýrsýzým!
Özlemimi körükleyen her þarkýda gözlerin asýlý
Boðazýmý sýkan kahkaham nafile
Unutulur gibi deðil ki kýrýlmýþlýðým
Her yakalayýþýmda yalnýzlýðýmý
Saklayýþým kanayan ellerimi…

Ey zalim!
Tek nefeslik caným canýna düþeydi
Binlerce ahýmýn cehenneminde yanaydýn
Vefasýzlarý göðsünde uyandýraydýn
Ölümü gözlerimde öpeydin
Daha çok söylenmeli ya!
Yüreðim yine de kýyamadý yüreðine…


Sosyal Medyada Paylaşın: