YAŞAMA DAİR
YAÞAMA DAÝR
Dünyayý yaþarken sonsuz özgürlüðümle birlikte
Beyaz bir tül gibi iniyor sabah gözlerime
Yaþamý arýyordum ne olduðunu bilemeden
Kim bilir kaçýncý kez geçiyorum bu tüllerin arasýndan
Duru bir su damlasýydým
Güneþin ýþýklarýnda renklerle oynayan
Karanlýklarda yýldýzlarla konuþan
Taze saf ve temiz bir su damlasý
Rüzgârla birlikte maviliðe savrulurken mutluydum
Mutluydum kuþlarla kanat çýrparken
Mutluydum gökkuþaðý olup renkleri saçarken
Ve renga renk dünyanýn oltasýnda avlanýrken
Takýlmýþken bir bulutun peþine
Yaþayanlarý görürdüm yeryüzünde
Zamanla yarýþýr gibi hepsi
Ve hepsi bir þeylerin peþinde
Bazen bir kuþun kanadýna karýþýr
Rüzgâra karþý çýðlýklarla birlikte
Uçardým onunla sonsuz özgürlüðe
Ve sonsuz özgürlükte ki mutluluða
Yaþamý sorardým kuþlara nedir diye?
Özgürlük derlerdi bana özgürlük
Göklerde özgürce kanat çýrpa bilmekti
Rüzgâra karþý baþ kaldýrmaktý yaþam
Yaðmur yaðdýðýnda özgürlükleri elinden alýnýr
Aðýrlaþan kanatlarý daha fazla çýrpýnamazdý
Yaðmur damlalarýna yenik düþerdi kanatlarý
Özgürlüklerini teslim ederlerdi yaðmura sessiz sedasýz
Karýþtým bir gün yaðmur damlalarýnýn arasýna
Topraða karýþmak çoðalmak istedim
Azgýn bir nehir olup akmak istedim
Deniz olup yaþamý bulmak istedim
Terk ettim gökyüzünü güneþe bile veda edemeden
Altýmda gittikçe büyüyen yeryüzü
Beni kendine doðru hýzla çekerken
Daha da büyüdüm ve çoðaldým
Koþmaya baþladým bir an önce topraða kavuþmak için
Yaþamý hissedebilmek için yaþam olabilmek için
Topraða ilk dokunuþ ilk sarýlýþtý bu
Sýcaktý toprak gökyüzünün olmadýðý kadar
Beni sarmaladý þefkatle içine aldý sevgiyle
Seninle birlikte seviyorum dedim yaþamayý
Topraðýn derinliðinde karanlýk sýcaklýklarda hissettim güveni
Zaman geçtikçe daha da büyüdüm ve çoðaldým
Güneþi özledim yýldýzlara “merhaba” demek istedim
Terk ettim topraðý sýcaklýðýný þefkatini
Bir sabah çiçekler açarken gökyüzünü gördüm yeniden
Öylesine mavi öylesine sýnýrsýz öylesine özgür
Aktým gittikçe büyüyerek çoðalarak
Beni sarmalayan topraða dokunarak aktým
Nereye gittiðimi bilemeden öylesine
Sadece yaþamý öðrenebilmek için aktým
Benimle çiçekler açtý aðaçlarda
Topraktan otlar fýþkýrdý delicesine
Ben onlara yaþamý sunarken, cevap veremediler bana
Yaþam nedir? diye sorduðumda
Büyümek istedim
Daha hýzlý akmak denize kavuþmak istedim
Aktým gökyüzünün görünmediði ýssýz ormanlarýn arasýndan
Yýllardýr kýmýldamaktan korkan taþlarý peþimde sürükleyerek
Baþaklarýn rüzgârla dans ettiði ovalara geldiðimde duruldum
Onlarý seyredebilmek için yavaþladým
Sordum uçuþan kelebeklere yaþamý “rüzgârla dans mý diye”
Cevap veremediler bana
Denizi aradým uzaklarda
Görebilmek için köpürdüm
Taþtým ona bir an önce dokunabilmek için
Ve yaþamý isteyecektim ondan
Sonra bir sabah
Daha güneþ ýþýklarýný serpmeye baþlamamýþken
Uzaklarda maviliði gördüm
Gördüm orada canlýlýðý baþkaldýrmýþlýðý hasreti
Kavuþmak istedim bir an önce sarýlmak istedim
Koynuna girmek istedim bir sevgili gibi
Seviþmek istedim onunla
Yaþamý istedim ondan
Ve dokunduðumda denize, balýklar kaçtý benden
Suyum karýþtý denize bir oldum onunla
Ufacýk bir damlaydým
Bulut oldum toprak oldum deniz oldum okyanus oldum
Kapladým dünyayý canlýlýðýmla
Dalgalarla oynarken derinliklere karýþtým
Derinliðin sessizliðinde güzellikleri buldum
Ve güzelliklerde çoðalarak büyüdüm
“Yaþam gizlenmiþ güzellikler midir” diye sordum denize?
Cevap alamadým
Ýnsan olmak istedim
Yaþamýn ne olduðunu öðrenirim diye
Döl oldum genç bir erkeðin ateþli vücudunda
Yýldýzlý bir gecede can oldum bir diþiyle
Büyümeye baþladým içinde olduðum insana fark ettirmeden
Büyüdüm büyüdüm ve büyüdüm
Ayný toprak gibi sýcak ve karanlýk bu yer bana güven verdi
Zaman geçtikçe yerime sýðamaz hale geldim
Güneþe sarýlmak yýldýzlarý görmek istedim
Denizle konuþmak yaþamý insanlara sormak istedim
Iþýkla tekrar kavuþtuðumda
Özgürlüðümü hissettim yeniden
Küçük bir su damlasýyken
Gezdiðim gökyüzünü yeniden görebilmek mutluluk verdi
Büyüdüm zamanla
Diðer insanlarla birlikte zamanla birlikte
Sordum insanlara “yaþam nedir” diye
Cevap veremediler
Bir gün aþýk oldum birisine
“Neden” diye sormadan kendime
Bir kuþ gibi özgürce bir nehir gibi delicesine akarak
Bir deniz gibi sýnýrsýzca sevdim birisini
O zaman anladým ki
Yaþam sevgidir
Sadece sevgi
Sadece sevgi
11.05.2006 / ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
EMİNE SEVİNÇ ÖKSÜZOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.