GÖNLÜME SEN DÜŞELİ
Saniyeler ay oldu, yýl oldu saat bana.
Durdu bütün zamaným gönlüme sen düþeli.
Kâr etmiyor ne bir söz ne de bir vaat bana.
Halime yok bir taným gönlüme sen düþeli.
Bedenden sürgün caným gönlüme sen düþeli.
Baþý sensin sevdiðim sözlerimin sonu sen.
Ne zaman dile gelse gönlüm bil ki, konu sen.
Bilmem nasýl kendine râm eyledin onu sen.
Senle dolu her aným gönlüme sen düþeli.
Bedenden sürgün caným gönlüme sen düþeli.
Kelimeler çýldýrýr seni anlatýversem
Hep bir þey eksik kalýr ne söylersem ne dersem
Ýradem tümden felçli aklým büsbütün sersem
Katmerlendi hicraným gönlüme sen düþeli.
Bedenden sürgün caným gönlüme sen düþeli.
Gönlümü hedef yaptým gözlerin mermi diye
Menzilinde dolaþtým bana deðer mi diye
Düþünmedim sonunu hayýr mý þer mi diye
Firar etti iz’aným gönlüme sen düþeli
Bedenden sürgün caným gönlüme sen düþeli.
Sana sevdiðim dedim sevda bulaþtý sere
O aþkla çýktým yola göðsümü gere gere
Her günüm hasretine açýlan bir pencere
Çilekeþ bir ozaným gönlüme sen düþeli.
Bedenden sürgün caným gönlüme sen düþeli.
Tek onun huzurunda yere eðiliyorum.
Ben seni senden deðil, Rabbimden diliyorum!
O razý olduðu gün, benimsin biliyorum!
Aþk en zor imtihaným gönlüme sen düþeli.
Bedenden sürgün caným gönlüme sen düþeli
18.08.11
Sosyal Medyada Paylaşın:
Edebiyat Öğretmeni Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.