Kýmýldanýþlarýna yazýyorum. Bir el kaldýrýþýna,kaybolan bakýþlara... Ama seni tanýmam,tanýyamayýþým bundan Yine de kim bilir bu sana yazýlan kaçýncý þiir Kimse bilmez de belki sen bilirsin. Bilirsen sevinirim,bilmezsen pek üzülmem O zaman anlarým ki belki bu son þiirdir. Son acýdýr çekilen,ellerinde büyüyen.
Bana býraksan uyurum saçlarýnda gizli gizli Gören olmasa keþke beni senden baþka Ve kimse anlamasa ,sadece sen anlasan Sana karþýlýksýz sunduðum yarým akýllý kalbimi Sesimi bir sen duysan,kimseler konuþmasa.
Bu karanlýk ürkütüyor,o gülen ben deðilim. Hayýr ben vermedim sözlerine bu þekli Ben seni tanýmadým,tanýmayý istemem Tanýdýkça unuturum,bilirsin,konuþmazsýn. Seni de sevmezdim de ah tanýsaydým keþke...
Bugün yanýnda kalsam ama hiç deðiþmesen Deðiþmeden uyusak ve uyansak beraber Beni az çok bilirsin,kýmýldanýþlarýna yazarým. Kýmýldamasan,yazmasam,bugün de boþ uyusam O yere ikimiz gitsek,kimseler bilmese.
Korkma sana son yazdýðým þeyler olamaz bunlar. Ýçimde biriktirdiðim daha nice sözler var. Uyumayý pek sevmem,seni uyutmayýþým bundan. Ellerini bir versen,bir gülsen þu yüzüme. Seni tanýsam da defalarca unutsam.
Sosyal Medyada Paylaşın:
asikarinca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.