HAYATLA SPOR MÜCADELE

adamýn hayatla kapýþmasý hiç bitmemiþti.
birgün, adam hayatla final maçýna çýkýp,
bütün yaþadýklarýný bir köþeye býrakýp,
son mücadelesine gitmiþti.

duþunu almýþ,
temizlenmiþ, paklanmýþ,
jean’ýnýn üzerine gömleðini çekip
bleazer ceketini giyip
en güzel parfümleri sýkýp,
kravatýný özenle baðlayýp takmýþtý.

spor ayakkabýlarýnýn iplerini dikkatle baðladýktan sonra adam
hayata silahýný çekti
ve usulca kendisinden baþka herkesin olduðu
hayat mýdýr artýk her neyse, oradan gitti.

adam, hayatla son maçýný kaybetti.
kaybederken kazandýðý tek þey,
kendi gerçekleriyle yüzleþmesiydi.
aðlamaklý,
ýstýraplý,
haykýrmaklý...

adam final maçýndan sonra öðrendi:
tek dostu, aynada karþýsýnda gördüðü kiþiydi.
tabutunu da yalnýzca o omuzlamýþtý zaten...
Sosyal Medyada Paylaşın: