Sana Bir Ses Veremedim

Karanlýðýn sustuðu yerde
yeni bir türkü baþlýyor,
beni alýp korkularýma götürüyor.
Geceler yalnýzlýða tutkun
ve kader aðlarýnda takýlmýþ
bir akbaba gibi düþünceler.
Hiçbir yargýsý olmayan bir zamana
dengesiz bir uçurtma gibi savruldum.
Bir aþka mahkum olmak var iken
kendime hapsoldum.

Ah alýp götürse beni sevdam
arkasýndan aðladýðým güzel yüzlü,
bir duman alevinde içime dolsan.
Yazgýsýz ve nafile bir yaþantý,
Bir tutarsýzlýk, bir dengesizlik,
Bir boþluk, bir alacakaranlýk,
Bir bulantý, bir tiksinti,
Daha adýný sayamadýðým saplantýlar.

Bir dönüp dolaþan düþünceler,
Bir varolmak, bir yok oluþ
Her defasýnda hapsolunuþ.
Acýmasýzca yaþana intihar,
Gülüp geçiþler ve kendine geliþler
Tutkular, gerçekler ve yalnýzlýk.
Ah kalýplarýn zorladýðý insanlýk
Hýrslar, inançlar, idealler,
Kaf daðýndaki dünyayý yýktým.

Karanlýðýn sustuðu yerde
Yeni bir yaþantý baþlýyor.
Tanýmlanmamýþ ve adý konulmamýþ,
Bir yerlerde gizli duran
Beni bir gün alýp götürecek,
Beni de zincire ekleyecek.
Ah o zaman ne zaman
Bir koysa beni yanýna.

Karanlýðýn sustuðu bu yerde,
Bu zamanda bu þehirde,
Sana öyle muhtacým ki,
Al götür beni kendine,
Al koy en kýyýdaki mahzene.

Erhan-2002
Sosyal Medyada Paylaşın: