ADAPTASYON-KONSANTRASYON

Ne kadar hüküm sürebilir ki yalnýzlýk tende,
Bir eksiklik hissediyorum sürekli kendim de.
Yaslanacak bir omuz bulamadým ömrüm de.
Anlýyorum ki artýk sorun sadece bende.

Boyum yok yada öyle güzel bir huyum,
Yakýþýklý deðilim sadece garip bir kulum.
Yok kenar da birikmiþ param ve pulum.
Anlýyorum ki artýk sorun sadece bende.

Kim ne yapsýn ki benim gibi çulsuzu,
Nasýl adam edecek benim gibi huysuzu.
Zaten kalmadý hayattan bir arzusu.
Anlýyorum ki arýk sorun sadece bende.

Umutlarý daha yeþermeden kuruyan,
Hep iki kollu yollarda yalnýz yürüyen,
Yalnýzlýða böylesine adapte olmuþken.
Adaptasyon kaybýyla yaþayamam ben.

Sarsa biri kollarýna tirtir titrerim,
Biri girse koluma çeker yada iterim.
Biri çýksa yoluma kaçar giderim.
Anlýyorum ki artýk sorun sadece bende.

Bir yaklaþým olsa yada bir elektrik.
Bakýþlardan korkar sarar beni ürkeklik.
Aradýðým þey deðil aslýnda denklik.
Anlýyorum ki artýk sorun sadece bende.

Duygularýmý kaybettim ve aþka olan inancý.
Kalbim hayal dünyasýnda sýrra kadem bastý.
Benim tutacaðým þey ardýndan yastý.
Yaþadýðým galiba konsantrasyon kaybý.
Sosyal Medyada Paylaşın: