hüzne yataklýk ediyor, gece çýkmaz sokaklar kesitlerinde ve Azrail morg kokan düþlerde ölümü fýsýldamakta sensiz hayat kaç cümleye tekâbül eder ki cancaðýzým?
bir baþka üþümekte kalbimin iç kesitleri ellerim bir kýþ sabahý kadar tarataze kardelenin telaþý kelam heybesinde sanki yok kalem, yok kaðýt hicrana gelin ediþinde zamanýn suskun duvarlarda ölüm çanlarý mýh gibi çakýlý akrep ve yelkovan sessizliðin boþluðunda.
hayat emarelerim bir þýrýnganýn sivri ucunda sen ki þah damarým seni, sana anlatmaya yelteniyorum yine giyindim özlemleri surlarýn kadar çýplak yüreðim. Kapatmaya her çalýþýmda satýr arlarýnda kayboluyorum susturma b(s)eni þehr-i Ýstanbul.
kara peçeli gece de kusacak gümüþ pullar yanýklarýmý bütün suskunluklarý sökeceðim fidanýmdan Harf harf kanýyor, tuzlu sularým maviliðine ve saracak ýslaklýðým(n)
üryanlýðým hipokrat yemininde ince sýzýlarýn nüksettiði kelam sensizliðe inat tek kiþilikte biz olandýk cancaðýzým.
Dolunay kendi gölgesinde bile aydýnlatmamakta þehr-i Ýstanbul’u yoksun Þems’im. bir sem þavkýnda büyüttüm orkide düþleri
Aðustos’un sonunda buz keser bedenim. Azrail çýkarýr ziynetlerim(n)i. gecenin en dar vaktinde izmarit kokusu abluka alýrken kefenime sar beni þehr- i Ýstanbul... sensizliðimi al benden. Susuzluðumu al ,maviliði bula. sendeyken lût gölüne gider mi yüreðim?
dudaklarýmý kuyuna dayayýp,pusuyorum gecenin kara rahmine. bir satýr mesafedesindeyim vuslatýn büzülür etlerim, kemiklerine yapýþýr usulca. musalla çaðýnda sensizliðin sessizliði
dudaklarýma dökülen Meryem’in duasý sýðýnayým maviliðine zaman ölüm fermanýný yazmakta iken giydirme beni gelincik kokan beyaz duvaklý kefene.
aþk, tek bir hece s(b)ensizlik koca bir yâr............
sensiz kaç cümleye sýðarým ben þehr-i Ýstanbul? sende yaþarken beni gel öldürme.
gordion 31/08/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
gordion Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.